Van fietsen tot bizons: ondernemer Kelly Long verovert stormenderhand een industrie
Je zou kunnen zeggen dat een Harley Davidson voor het eerst Kelly Long en bizons samenbracht.
Het was de zomer van 1998 en Long, Regional Sales Director voor Harley Davidson Canada, was druk bezig met Harley's 95th Jubileum roadtrip door het land. Long was een ervaren rijder, met meerdere Harleys en duizenden kilometers onder haar wielen. "Ik hou van de spanning van de open weg, met niets tussen mij en de natuur behalve mijn fiets," zei Long. "Als ik door de bergen rijd - mijn favoriet - kan ik letterlijk de lucht proeven die ik inadem."
Voor deze reis reed Long op haar zwarte en robin eiblauwe Heritage Classic, aangepast met fishtail-pijpen en een nacel-koplamp. "Hoewel Harley me elk jaar een nieuwe motor gaf om op te rijden, hield ik van mijn Heritage Classic," zei Long. "Het zag eruit als een klassieke auto uit de jaren 1950 op twee wielen, maar ik liet de dealer hem afstellen om echt SNEL te gaan."
"Fietsen verbindt je met anderen", zei Long. “Je zwaait 'hoi' naar rijders die je passeert, en als je van de weg afrijdt, komen mensen langs om te praten. Zelfs mensen die niet rijden, willen een gesprek aangaan en meer te weten komen over je verhaal - waar je heen gaat, wat het avontuur is. Er is een echte kameraadschap over.” "Tegelijkertijd," vervolgde Long, "ben je volledig onafhankelijk en alleen met je gedachten wanneer je reist - het is als een meditatie."
Op een frisse ochtend in juni sloot Long zich aan bij ruiters uit alle lagen van de bevolking om de tocht van Edmonton naar Milwaukee te maken. Als lead rider voor Harley zette ze het tempo voor 120 motoren achter zich. Pieter Spinder, een bizonboer uit Peace River en een lange tijd Harley-rijder, zat achteraan in het peloton. Hij was niet iemand die de achterkant oppakte, hij baande zich al snel een weg naar de voorkant van de rit en de rest, zeggen ze, is geschiedenis.
Toen Long Spinder ontmoette tijdens die noodlottige rit naar Wisconsin, had hij het over de bizonboerderij in het noorden van Alberta die hij nu zijn thuis noemde.
Het land van Peace River was nog nooit op de radar van Long geweest en ze had alleen een glimp opgevangen van bizons tijdens roadtrips door de Nationale Parken. Toen hij die laatste heuvel naar Wild Rose Ranch bereikte, herinnert Long zich 'wijd open vlaktes, een ultrablauwe lucht en ongeveer zover het oog kon zien - bizons'. Long had een paar van deze machtige beesten gezien, maar nooit op deze schaal. Terwijl ze het landschap in zich opnam waar de dichtstbijzijnde naburige ranch een stipje aan de horizon was, was Long van één ding zeker. Pieter Spinder mag dan haar hart veroverd hebben, het was de bizon die haar een toekomstvisie gaf.
Een merk vanaf de grond opbouwen
Een zachtaardige man die zijn familiebedrijf in Nederland verruilde voor duizenden hectaren grasland in Canada, Spinder was geen onbekende om uit te dagen. Geen van beide was Lang.
'Toen we elkaar ontmoetten,' zei Long, 'gingen Pieter en ik 's avonds uit met de bizons, in een vrachtwagen natuurlijk. Het was vredig om gewoon te zitten en naar ze te kijken.” In die tijd, begin jaren 2000, waren de prijzen voor bizonvlees op hun hoogtepunt. Maar net als in de landbouwsector stortten de prijzen twee jaar later in, samen met de markt. "Het was het begin van een diepe duik in de fijne kneepjes van het produceren en vermarkten van bizons," zei Long, "en net als in mijn tijd bij Harley Davidson waren er niet veel vrouwelijke rolmodellen in de industrie waar ik van kon leren."
Dat weerhield Long er niet van om vooruit te gaan en geen mesthoop onberoerd te laten. Omdat hij nieuwe markten voor bizonvlees moest ontwikkelen, of het risico liep de ranch te verliezen, ging Long de uitdaging aan om een premium bizonmerk in Canada op te bouwen. Ze kwam uit een lange rij ondernemers en zocht mentoren in de vleesverwerkende industrie op en begon de beste markten voor hun producten in kaart te brengen.
Beginnend met foodservice in de EU (omdat Europeanen dol zijn op hun wildvlees), heeft Long zich met succes door de logistiek van verwerking en export genavigeerd - en een merk was geboren. Carmen Creek Gourmet Meats werd een bekroond premium merk bij uitstek bij zowel groothandel als detailhandel. De industrie reageerde goed op kwaliteitsproducten, innovatief ontwerp en marketinginitiatieven, en al snel overtrof de vraag het aanbod. Na 12 jaar niet alleen een sterk merk te hebben opgebouwd, maar ook een groeiende categorie voor chef-koks en consumenten, verkochten Long en Spinder Carmen Creek aan een grote Amerikaanse producent. Met hun golden retriever Rusty verhuisden ze naar een hobbyboerderij ten westen van Calgary en namen een pauze van de industrie.
Oproep van het wild
In 2016 ontving Long een telefoontje van een van Canada's grootste bizonproducenten, met het verzoek om een kopje koffie en een gesprek te delen. Doug Griller was een derde generatie bizons rancher, met zijn oren naar de grond en een oog voor kansen. Griller kende Long en haar reputatie in de branche als een van de beste marketeers die er zijn. Long had Griller een paar keer ontmoet en kende hem als een gerespecteerde producer in een -industrie veel geduld en weinig middelen.
Griller wilde een premium bizonmerk creëren en op de markt brengen, en hij erkende dat Long degene was die dat deed. Na een eerste zeer succesvolle lancering in de horeca, Noble Premium Bison is nu het enige Canadese bizonmerk dat op nationaal niveau wordt verkocht aan versvleeswinkels in heel Canada. Omdat de verkoop jaar na jaar exponentieel groeit, bizon wordt het vlees om te eten, dankzij de vraag naar voor de planeet gezonde eiwitten en ervaren marketeers zoals Long. "Dit is een industrie die nog steeds door mannen wordt gedomineerd", zegt Long, "dus voor mij was er een enorme leercurve bij het navigeren door bepaalde dynamieken, om het bedrijf te laten groeien zoals ik wilde. Ik begreep al vroeg dat ik meer moest luisteren, minder moest praten en mezelf moest omringen met de beste mensen in hun eigen vakgebied.”
Een van die mensen is haar man, Pieter Spinder. "Ik denk niet dat iemand een succesvolle ondernemer kan zijn zonder goede mensen in hun thuishoek", vervolgt Long. “Pieter is mijn felste supporter. Hij begrijpt mijn wens om Rome in één dag te bouwen, maar zorgt er toch voor dat ik een lunch meeneem als ik dat doe.”
Long erkent ook dat hard gewonnen winsten voortkomen uit het omringen van jezelf met de besten. "Ik heb het geluk gehad in mijn carrière een aantal uitzonderlijke personen te ontmoeten die hun eigen lat behoorlijk hoog leggen", zegt Long. "Van mijn forumgenoten, voor mentoren en businesscoaches, voor mijn brandingteam, ik ben als een spons als het gaat om het absorberen van de expertise om me heen. Ze houden me geaard en inspireren me tegelijkertijd om buiten mijn comfortzone te treden.”
De meer bereisde weg
In een sector waar vrouwen nog steeds in de minderheid zijn, blijft Long op zoek naar andere ondernemers die gender- en zakelijke barrières hebben doorbroken. "Ik vind organisaties en verenigingen die vrouwen de kans geven om van elkaar te leren heel belangrijk", zegt Long. “Ik denk ook dat we excellentie in vrouwelijk ondernemerschap moeten erkennen en belonen; niet omdat we moeten worden gedefinieerd door ons geslacht als het gaat om succes, maar omdat we nog steeds een minderheid zijn, vooral in de Canadese landbouwindustrie.”
'Daarom,' vervolgde Long, 'is het belangrijk om zichtbaarder te zijn. Als vrouwen andere vrouwen zien slagen, laat het ons weten dat we ons eigen pad kunnen volgen, zelfs als dat pad naar bizons leidt.”